Blog van 30 april: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk dagelijks een blog. Van maandag tot en met vrijdag bloggen zij om beurten. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid. We plaatsen de nieuwe blog telkens bovenaan; de eerdere blogs zijn eronder te lezen.
30 april – Elly Urban: Alles heeft zijn tijd
De eerste weken van onze corona lockdown bruiste het in mijn WhatsApp groepen van de leuke foto’s en grappen. Dag 3, dag 6, dag 14, dag…. Inmiddels ben ik de tel kwijt en droogt het aantal grappen een beetje op (zeker zolang Trump zich enigszins rustig houdt).
Er sluipt ook weer meer routine in de dagen. In die eerste tijd was het nog zoeken en proberen. Bellen in plaats van iemand opzoeken, online vieringen uitdenken, meer achter een beeldscherm zitten, geen spontane ontmoetingen bij de koffie na de kerkdienst.
Vandaag dag ? (geen idee eigenlijk). Ontbijten met mijn dochter, die haar studentenkamer toch maar heeft verruild voor haar oude kamer bij ons thuis. Krant lezen, container aan de weg, die gelukkig nog wordt geleegd door mensen met een vitaal beroep! Een paar telefoontjes daarna. Dan verder met het voorbereiden van een uitvaart, voor vrijdag, mijn eerste uitvaart in deze tijd, toch spannend. Met de familie hebben we eerder deze week alles doorgesproken, videobellen. Gelukkig heb ik hen al eens ontmoet, het voelt toch wat afstandelijk zo.
Tijd voor lunch, en het regent. Dat ben ik niet meer gewend…..geen wandeling nu, hoewel het eigenlijk wel zou kunnen, veel meer dan wat miezerige regen is het niet. Voor de natuur en de tuin hoop ik dat er nog wat meer valt. Ik bestel een boek in de webshop van een plaatselijke boekhandel. Tot mijn verrassing wordt ik teruggebeld, iemand komt het boek direct vanmiddag langs brengen op de fiets. Service!
Nu wat e-mails en tekst voor de kerkgroet schrijven. Dan de Bijbel open, werken aan de overdenking voor de uitvaart. Woorden uit Prediker 3 zullen klinken. ‘Voor alles wat gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel’. Zo dient de tijd zich aan. Een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd lief te hebben en een tijd om te haten. Tijd, niet als een lot, of noodlot zelfs, maar als beweging, ritme voor ons leven. Ritme waarop je maar het beste kunt meebewegen. In die tijd, ook de tijd van vandaag, zoeken naar wat vandaag mogelijk is, wat vandaag goed is. Elke dag opnieuw.
Ds. Elly Urban
Vorige blog:
Volgende blog:
