Blog van 9 juni: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk dagelijks een blog. Van maandag tot en met vrijdag bloggen zij om beurten. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid. We plaatsen de nieuwe blog telkens bovenaan; de eerdere blogs zijn eronder te lezen.
9 juni – Dirk Jan Steenbergen: Lichtpuntjes in corona-crisis
We zijn er nog niet vanaf. Dat is duidelijk. Op de dag dat in Nieuw-Zeeland de laatste corona-patient genezen is verklaard, constateren we in Nederland dat we hier nog lang niet zover zijn. Wel zijn er voor de kerk (en alle andere mensen) lichtpuntjes te ontdekken in de corona-tunnel.
Lichtpuntje 1
De horeca mag weer (beperkt) open. Vooral leuk voor de jeugd, geloof ik, maar het neemt wel iets druk van de ketel. Mijn zoons hadden voor afgelopen vrijdag in ieder geval een plekje in de kroeg gereserveerd. Daar komen ze (corona of niet) helaas vaker dan in de kerk.
Lichtpuntje 2
De basisscholen openen weer compleet. Een opluchting voor kinderen en ouders. Kinderen zien hun klasgenootjes en ouders zijn voor even verlost van hun bloedjes. Dat is best fijn, hoeveel je ook van de kinderen houdt.
Lichtpuntje 3
En de kerk begint weer heel voorzichtig. In Juli worden waarschijnlijk ook bij ons de eerste vieringen gehouden met live-publiek. Helemaal zeker is dat nog niet maar dat moment komt steeds dichterbij. Hoe dan ook. We mogen nog niet samen zingen maar we zijn in ieder geval weer (een beetje) samen.
En zo voldoet de verlichting van de coronamaatregelen aan een belangrijke menselijke behoefte. We kunnen weer contact hebben met elkaar. Misschien blijft de huidhonger (aanraken gaat moeilijk op 1.5 meter) wel bestaan maar we komen langzamerhand weer onder de mensen, onder leeftijdsgenoten. We zien andere mensen dan de enkeling die we (misschien) nog wel konden spreken. Datgene wat we als volkomen normaal beschouwden, hebben we nu maanden moeten missen. En dat komt weer een beetje terug. Zo heb ik vandaag voor het eerst weer ‘live’ vergaderd met de collega’s van de de Oosterkerk en de Adventskerk. Dat is toch prettiger dan ‘online’.
En nu zit ik op mijn studeerkamer. En ik blader door plaatjes die ik ooit eens heb aangeschaft om uit te delen na een kerkdienst. Nooit gebruikt. De elastiekjes erom heen zijn gaar geworden en breken. Knappen kun je het niet noemen .
En daar, op die kaartjes, staan zomaar twee teksten op die hier prima bij passen :
In Klaagliederen 3:31 staat:
De Heer laat ons niet voor altijd alleen
En in Genesis 16: 13 zegt Hagar tegen de Eeuwige :
U bent een God, die mensen ziet,
Ik heb gezien dat U ook mij ziet.
Mooi hé, zomaar twee teksten met een lichtpuntje. Van mensen die ook in donkere tijden verkeerden.
Dirk Jan
Vorige blog:
Volgende blog:
