Blog van 29 juni: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk dagelijks een blog. Van maandag tot en met vrijdag bloggen zij om beurten. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid. We plaatsen de nieuwe blog telkens bovenaan; de eerdere blogs zijn eronder te lezen.
29 juni – Hans Tissink: Zonde
‘Jullie schrijven veel te positief en te lief in jullie blogs. En ik mis verwijzingen naar de Bijbel.’ Deze reactie van een lezeres verdient aandacht. Ik neem de uitdaging aan. Ik zou haar bewering natuurlijk kunnen pareren met een tegenoffensief: ‘Blogs hoeven toch niet per se Bijbels te zijn. Wat is er mis met een stuk positivisme in deze turbulente coronatijd?’ Maar dat is weer zo negatief en onaardig. Laat ik de handschoen oppakken en alle registers uit mijn theologisch orgel voluit opentrekken. Houd u vast. Schrik niet.
Wij zijn allemaal zondaren, deze sombere mensvisie heeft Bijbelse papieren. Niet het goede, maar het kwade, dat doe ik, zegt Paulus (naar Romeinen 7: 15). Wij zijn geheel onbekwaam tot iets goeds en geneigd tot alle kwaad, benadrukt de Heidelbergse Catechismus. Mensen zijn ontoerekeningsvatbaar. Wij deugen niet. Geen leuke diagnose. Maar deugt de stelling wel dat we allemaal deugnieten zijn?
In streng religieuze kringen klinkt deze zondeleer nog wekelijks vanaf de kansels. Het is slecht met mens gesteld, we zijn verdoemd en voor eeuwig verloren.
Het woord zonde klinkt uitermate zwaar. Er zijn veel mensen onnodig mee belast en psychisch beschadigd. Maar als wij dit woord zouden schrappen uit de Bijbel en traditie missen we ons doel. Dat zou ook weer zonde zijn.
Het blijft balanceren: we moeten allemaal erkennen dat we soms de plank misslaan. Onze gedachten, woorden en daden zijn soms verre van voorbeeldig. Dit zelfinzicht zou elke kerkelijke gemeenschap sieren. Zouden we dan onze zonden moeten tellen net als onze zegeningen? Eén voor één. Het luistert nauw. Ik pleit voor een eerherstel van de biecht. En het verootmoedigingsgebed is aan een revival toe. Als na het benoemen van onze zonden (egoïsme, materialisme, vooroordelen, negativisme, subtiel racisme, etc.) toch ook maar volop ruimte overblijft voor het vervolg: vergeving, verzoening en genade.
Want dat is evangelie: Er is nog een God, die ons kent beter dan wij onszelf kennen (Psalm 139). Hij blijft maar wenken en zwaaien met zijn liefdevolle handen. Zijn warme hart zal altijd voor ons kloppen. Eeuwig duurt zijn trouw (Psalm 118 en 136).
Hans Tissink
Vorige blog:
Volgende blog:
