Blog van 31 maart: Kerk in tijden van corona

Berichtenarchief

In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk wekelijks een blog. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid.

31 maart: Dirk Jan Steenbergen – Paasblog    Kerk sta op !!!!

Ik werk al heel lang bij diverse kerken. Traditionele kerken waar al decennia het aantal leden terugloopt. Waar jongeren vaak niet meer aanhaken bij de gemeente en hun eigen weg zoeken binnen of buiten de kerkelijke wereld. Dat moet kunnen want wij als ouders vinden dat jongeren hun eigen weg moeten kiezen en zo zelfstandig worden. Zo is het en zo zal het zijn. Terecht.
Nou heb ik in al die jaren ook heel veel (kerkenraads-)vergaderingen meegemaakt. Veel live, nu ook digitaal. Zo gaat dat. Een paar maanden terug werd ik door een gemeente weer eens gevraagd om mee te denken over jeugdwerk en jeugddiensten. Dus ik schoof aan bij de vergadering waarbij speciale vieringen op de agenda stonden. Met name jeugddiensten. Er waren heftige discussies tussen de online aanwezige vijftigers. De meeste tijd werd besteed aan de volgende vier vragen :
1) Moet er een consistoriegebed zijn voor de jeugddienst (de laatste keer was dat mis gegaan)
2) Moet de paaskaars al branden of mag die tijdens de dienst worden aangestoken.
3) Moeten alle meewerkende jongeren (mensen) op de liturgie.
4) Mag een jongere de zegenbede uitspreken (en hoe dan).

Anderhalf uur lang werden over deze thema’s gewichtige woorden gesproken. Dat kan. Maar het ging niet over het wezen van de dienst. Wat willen de jongeren de gemeente zeggen en wat heeft de gemeente voor de jeugd te bieden. Wat is de boodschap van de kerk aan de samenleving die door corona en allerlei affaires binnen oa. onze eigen regering op veel plekken in brand staat. Waar is de kerk als het gaat om bijstandsmoeders, mensenrechten, voetbal in Qatar, toeslagenaffaires en coronamaatregelen, jeugd in psychische problemen, mensen die eenzaam zijn etc etc.

Als kind van de jaren 70 en jongere van de jaren 80 stel ik mezelf ook steeds die vraag. Als leraar, als jeugdwerker en als voorganger. Ik kijk in de spiegel en zie die baardloze puber met het vestje van het trouwpak van zijn opa vol met buttons. Ik zie de jongeman die eindeloos in demonstraties meeliep om de wereld te verbeteren. En soms, liever niet, zie ik een zestiger die zich af vraagt waar die jongeman is gebleven. En wat Jezus nu (nog) van hem vraagt.

En dan lees ik het paasverhaal. En ik lees het boekje ‘intercity bestemming Pasen’. En dan lees ik het slotgedicht daarvan, wat ik voordraag in de digitale paasdienst in Apeldoorn :

Want als Hij is opgestaan vannacht
Dan ook onze moed om te doen als Hij
Want als Hij is opgestaan in deze vroege ochtend
Dan ook onze wil Hem te volgen
Want als Hij is opgestaan
Dan ook ons geloof dat het donker niet het laatste woord spreekt

Als er iets nieuw is deze dag
Is het onze liefde, geboren uit Hem
En bestemd voor de wereld
Want als er iets is opgestaan
Is het ons antwoord op :
Heb je me lief, en volg je mij ?

Ik zou zeggen…….Kerk sta op !!!!

Dirk Jan

PS de link voor deze paasdienst is te vinden op mijn facebookpagina en op www.dgap.nl

Vorige blog:

24 maart

Volgende blog:

7 april