Blog van 12 mei: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk dagelijks een blog. Van maandag tot en met vrijdag bloggen zij om beurten. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid. We plaatsen de nieuwe blog telkens bovenaan; de eerdere blogs zijn eronder te lezen.
12 mei – Dirk Jan Steenbergen: Gedichten
Ik heb de eerste weken van de crisis gek genoeg geen boek kunnen lezen. Ik ben toch niet zo gauw uit mijn evenwicht maar ik had de concentratie niet voor een verhaallijn. Wat ik wel las zijn gedichten.
Ik hou van gedichten en gedichtenbundels. Liefst koop ik die trouwens tweedehands op een rommelmarkt en dan blader ik en dan lees ik zo af en toe een gedicht in zo’n bundel. Soms raakt het, soms ook minder. Maar het leest.
Een poos droeg ik vooral poë-t-shirts. De shirts heb ik nog maar ik pas er niet meer in. Ze zijn gekrompen. Het waren T-shirts met een gedicht erop, of een paar regels. Zo had ik een zwart shirt met daarop in rode letters : alles van waarde is weerloos. Een hele mooie zin in een (voor mij) heel moeilijk gedicht.
Ook had ik er één met twee zinnen uit ‘het huwelijk’ van Willem Elschot. : Maar tussen droom en daad, staan wetten in de weg.
Veel begrijpelijker.
Op het Flevofestival heb ik ooit eens een T-shirt laten drukken met de regels van Reve :
Eigenlijk geloof ik niets,
en twijfel ik aan alles, zelfs aan U.
Maar soms, wanneer ik denk dat Gij waarachtig leeft,
dan denk ik, dat Gij Liefde zijt, en eenzaam,
en dat, in zelfde wanhoop, Gij mij zoekt
zoals ik U.
Het was de drukker eigenlijk niet evangelisch-christelijk genoeg maar hij was te commercieel om het niet te maken.
Maar dit zijn gedichten van grote dichters. Dat hoeft echt niet. Het nu volgende gedichtje is van Huub Hoek. Niet zo bekend, ook niet moeilijk, maar sinds ik het voor het eerst heb gelezen in een piepklein boekje ben ik het nooit meer vergeten. En jij als lezer vergeet het misschien ook wel niet. Je weet maar nooit.
Ik wil niet zijn als Jezus, zo nederig, zo goed.
Ik moet daar niets van hebben., Ik walg van dat soort zoet.
Ik wil niet in het leger. Ik wil niet aan het werk.
Ik wens niet te studeren. Ik ga niet naar de kerk.
Ik hunker wèl naar feestjes: die passen in mijn plan!
Al rokend, vloekend, drinkend, toon ik dáár wat ik kàn.
Ik wil om niemand geven. Ik graai en ik geniet.
Ik leef mijn eigen leven en sterven doe ik niet !!
Dirk Jan
Vorige blog:
Volgende blog:
