Blog van 15 april: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk dagelijks een blog. Van maandag tot en met vrijdag bloggen zij om beurten. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid. We plaatsen de nieuwe blog telkens bovenaan; de eerdere blogs zijn eronder te lezen.
15 april – Nelleke Eygenraam: Eén zwaluw…
Toen ik in de namiddag van Pasen over de dijk liep zag ik de eerste boerenzwaluw van dit jaar. Ja, ik weet heus wel dat één zwaluw nog geen zomer maakt, maar mijn hart sprong op van vreugde bij het zien van dit teken van hoop. Op Pasen!
Pasen was dit jaar voor iedereen anders. Ook in de kerk. Op de paar mensen na die nodig waren om een online viering op te nemen en uit te zenden, waren de kerken leeg. Juist op Pasen, het hoogtepunt van het kerkelijk jaar, is dat vreemd. In plaats van naar de kerk te komen, elkaar het licht door te geven, samen de lofzang te zingen en gezellig na te praten zaten we thuis te kijken naar vieringen op TV of op internet. Voor sommigen was het fijn om vertrouwde voorgangers te zien in de eigen kerk. Anderen vonden het leuk eens op deze wijze een kijkje in een andere kerk te nemen. Weer anderen zongen van harte mee om die paar stemmen op het scherm te ondersteunen. Er waren er ook die zich veel meer van deze internetvieringen hadden voorgesteld en teleurgesteld weg zapten. Ze hadden als het ware één zwaluw zien vliegen en vervolgens de conclusie getrokken dat het nog lang geen zomer is.
Ik schrijf deze blog op de Zwolse bevrijdingsdag. Vijfenzeventig jaar geleden, op 14 april 1945, kwam de bevrijding bijna als een verrassing. Met de Canadese verkenner Léo Major als die ene zwaluw. Een dappere doorzetter die via de Sassenpoort de binnenstad binnenkwam om te kijken of er al veilig vertoefd kon worden. Hij bleef er nog niet maar ging eerst zijn regiment ophalen, de andere zwaluwen, om samen Zwolle te bevrijden. In hun kielzog kwam de zomer.
Eén zwaluw op Pasen in coronatijd. Die ene zwaluw maakt niet de zomer. Dat kan een zwaluw niet. Hij is een verkenner, die onderzoekt of er voldoende voedsel is en of er veilig genesteld kan worden. Eén zwaluw die de belofte van zomer met zich meedraagt. Teken van hoop!
Nelleke Eygenraam
Vorige blog:
Volgende blog:
