Blog van 16 december: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk wekelijks een blog. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid.
16 december: Dirk Jan Steenbergen – Weerloze liefde
Al zoekende naar verhalen en gedichten voor de kerstdienst kwam ik dit verhaal tegen. In de dienst ga ik het niet gebruiken maar ik wil het als adventsverhaal met jullie delen. Het is misschien wat langer dan een gewone blog maar ik denk dat het de moeite waard is om te lezen. Veel leesplezier en licht gewenst.
Verhaal : Verlangen, weerloze liefde, naar Marinus van den Berg
Er was een jonge man die aanklopte bij een oude vrouw. Het gebeurde in die dagen steeds vaker dat jongeren te rade gingen bij oude mensen. Er begon een nieuw besef door te breken, namelijk dat er in ouderen wijsheid kan leven.
Deze oude vrouw leefde een bescheiden teruggetrokken leven, hoewel ze goed op de hoogte was van de vragen waarmee de mensen van haar tijd kampten. Ze wist hoeveel mensen op zoek waren naar geluk en ware levenszin. Ze wist hoeveel mensen op zoek waren naar tekenen van hoop en liefde.
Het opvallende was dat deze oude vrouw niet met haar wijsheid te koop liep. Ze verstond de zeldzame kunst van aandachtig luisteren.
De jongeman die bij haar aanklopte, stelde haar de vraag : “Kunt u mij ook vertellen wanneer en hoe het Rijk van God zal aanbreken?”
Het was een opmerkelijke vraag want het leek er in die dagen op dat nog maar weinig mensen op zoek waren naar het Rijk van God. De mensen zochten vooral zichzelf en kortstondig geluk.
De oude vrouw keek de jonge man met zachte ogen aan en vroeg: ”Vanwaar komt jouw heimwee naar God?”
De jongeman dacht een moment na. Toen zei hij : “Ik zie zoveel verdriet om me heen. Ik zie hoeveel mensen zoeken naar verdoving om het uit te houden in deze wereld. Ik zie zoveel verval. Ik word er soms wanhopig en moedeloos van. Ik ben bang om mijn levensmoed en mijn blijheid te verliezen.
De oude vrouw zag hoe het leven van de jongeman getekend was door teleurstelling en tegenslag, maar ze hoorde ook zijn verlangen naar een nieuwe toekomst.
Opnieuw was het stil. De oude vrouw overwoog de vraag van de jongeman.
Toe zei ze : “ ik voel jouw ongeduld. Jouw ongeduld komt voort uit onmacht! Jij zou het Rijk van God zelf tot stand willen brengen,”
De jongeman voelde zich aangesproken in het hart. Hij zei : “U raakt mij, als het in mijn macht zou liggen zou ik dat willen. Maar die macht bezit ik niet, noch in de politiek, noch in de kerk. Ik voel me vaak een klein lichtje dat nauwelijks wordt opgemerkt.
De oude vrouw kreeg tranen in haar ogen. Ze zei : “Luister goed naar jezelf. Je zegt dat je geen macht hebt. Je zegt dat je voelt als een klein lichtje. Ga zorgvuldig om met jouw licht. Het is kostbaar. Jouw licht kan duister verlichten. Het kan het begin zijn van een groter licht. “Is dat dan het rijk Gods?”, vroeg de jongeman, die het bijna niet kon geloven?
‘Je raadt het’, zei de oude vrouw. ‘het Rijk van God begint ook in jou. Jij kunt een licht zijn. Je kunt groeien in menselijkheid en aandacht. Je kunt groeien in genegenheid. Menselijkheid, aandacht en genegenheid zijn het Rijk van God!’
De woorden van de oude vrouw troffen de jongeman diep en toen hij wegging voelde hij nieuwe levensvreugde en nieuwe blijheid. Hij wist dat het Rijk van God niet komt met macht maar met weerloze liefde. Hij dacht aan de woorden die hij las : het Rijk Gods is als een mosterdzaadje, als je erin gelooft en het niet verwaarsloost dan groeit het, zelfs als je slaapt
Dirk Jan
Vorige blog:
Volgende blog:
