Blog van 19 mei: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk wekelijks een blog. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid.
19 mei: Nelleke Eygenraam – Een heel ander voorjaar
Mijn eerste haiku’s –
ik schreef ze vorig jaar mei
omstreeks deze tijd.
Het grappige was –
ik ging uit van wat niet klopt:
zeven-vijf-zeven.
Iemand redde mij
en zei mij heel liefdevol –
’t is vijf-zeven-vijf.
Sindsdien schrijf ik zo –
deze vorm biedt mij houvast
in mijn schrijfproces.
Schrijven is kijken,
is stil zijn en luisteren –
open ontvangen.
Dat is nog steeds zo
intussen een jaar later –
een heel ander voorjaar.
Het weer is anders –
toen steevast droog en zonnig
nu wisselvallig.
Koel voor deze tijd –
de vogels zijn veel later
maar groen groeit volop.
Het voelt als uitstel –
voorproef van een groots tegoed
als alles losbarst.
Maar wil ik dat wel?
Wat doen versoepelingen
met onze natuur?
Ik bedoel ermee –
draait het dan om ons alleen
als we weer losgaan?
Het heeft iets dubbels:
telkens een balans vinden –
wat is goed, wat kan?
Weer naar de kerk gaan –
voor een kleine groep kan het
maar eerst aanmelden.
Zingen kan nog niet
in elk geval niet samen
wel met een of twee.
De verbondenheid –
hoe geven we er vorm aan
ruim een jaar later?
Hoe wennen we aan
nieuwe vormen van kerk zijn
fysiek én online?
Ik zie voor mijzelf
dit voorjaar als een spiegel –
alles is anders.
En dat is wennen
maar ook opnieuw beginnen
en uitproberen.
Net als de vogels
en alles wat groeit en bloeit
zich opnieuw uitvindt –
Waar is het tijd voor,
wat dient het samen kerk zijn,
in deze wereld?
Er speelt van alles –
het gaat niet om ons alleen
ver weg komt dichtbij.
Dat hoort bij geloof
wereldwijd verbonden met
elk in eigen taal.
Bijna Pinksteren –
Feest van de Geest die meer is
dan ik denken kan
en allen één maakt –
levend lichaam van Christus
op weg naar Gods Rijk.
Nelleke Eygenraam
Vorige blog:
Volgende blog:
