Blog van 21 april: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk wekelijks een blog. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid.
21 april: Renske Bakker – Veerkracht
Terwijl ik in de achtertuin zit te lezen, geniet ik van de kinderen om me heen. Het is voorjaar, dus er wordt weer volop buiten gespeeld. Ze hebben een hoop plezier en dat gaat gepaard met de nodige decibellen. Het geluid komt niet alleen van henzelf maar ook van de trampoline waarop ze springen. Misschien ken je het wel, elke trampoline heeft zijn eigen geluid. Afhankelijk van merk, leeftijd en onderhoud. Ik realiseer me dat een trampoline flink wat veerkracht moet hebben om al die bewegingen op te vangen. Niet elke trampoline is hetzelfde. Daar zit wel verschil in.
Ik blijf een beetje hangen bij het woord veerkracht. Hoe zit het eigenlijk met mijn eigen veerkracht? Die is in mentaal en spiritueel opzicht, flink op de proef gesteld het afgelopen jaar. Ik heb vooral moeten leren om mijn eigen plannen los te laten of bij te stellen, keer op keer. Bij de dag leven en kijken wat haalbaar is. Denken in mogelijkheden en proberen te genieten van wat me energie gaf. Zoals mijn stage. Contacten binnen het pastoraat, contacten met de jongeren en met andere mensen binnen de gemeente. Met u, met jou. En soms was er ook gewoon geen energie. Dan kwam er niks uit mijn handen. Dat was dan maar zo. Ook dat moest ik nemen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit vooral op eigen kracht deed. Als theologie student ben ik dagelijks bezig met God en de bijbel, en zou je misschien verwachten dat ik daar mijn kracht uit haalde. Maar niks was minder waar. Toen ik me dat realiseerde werd ik stil en begreep ik dat mijn wortels voeding nodig hadden. Op dát moment werden mijn wortels gevoed kwam ik later achter. Daarnaast besefte ik, dat ik de natuur in moest gaan, de stilte opzoeken, daar vind ik vaak rust en vrede. Als ik op dat punt kom, dan kan ik alleen maar danken. Danken voor een glimp van het ‘bovennatuurlijke’, een glimp van Gods nabijheid.
En straks gaan de terrassen weer open, wellicht een vaccinatie en wie weet meer ontmoetingen met elkaar. Het zal de veerkracht ten goede komen. Ondertussen zijn de kinderen van de trampoline af gegaan, en is het stil geworden. Ik ga naar binnen en realiseer me dat het schrijven van deze blog ook een stukje onderhoud is van mijn veerkracht.
Renske Bakker (stagiaire)
Vorige blog:
Volgende blog:
