Blog van 3 februari: Kerk in tijden van corona
In deze turbulente tijd schrijven de vijf beroepskrachten van het cluster Adventskerk-Oosterkerk wekelijks een blog. Ter bemoediging, inspiratie, voor saamhorigheid.
3 februari: Nelleke Eygenraam – Winterhaiku’s
Tijdens de lockdown
met ook nog de avondklok
had ik vakantie.
Ik bofte enorm –
een vriendin heeft een huisje
waar ik terecht kon.
Lekker even weg –
wat had ik daar veel zin in.
Nog geen uur rijden.
Rustig dat het was!
dagen vol van wandelen –
gedachten op nul.
Ook al lukt dat nooit –
’t is eerder verlangen naar
ergens in opgaan. –
Ik volg mijn voeten,
de blik op wat zich voordoet,
de oren gespitst.
Vijf dagen geen dijk
maar heide, vennen, velden,
akkers en bossen.
Een ochtend met sneeuw –
een wonderwitte wereld,
bladstil bovendien.
Maar reuring alom
van boomklevers en spechten,
gaaien en kraaien.
Kepen en vinken,
scharrelend onder een beuk,
pikkend naar eetbaars.
Pimpelmees, koolmees,
ik zie ook zwarte mezen.
Kijk, twee fazanten.
Het is hier vol leven –
onwetend van onlusten
elders in het land.
Ik merk er niets van.
Kort voor de avondklok
nog even naar buiten.
Pikdonker is het –
even laat de maan zich zien,
nergens een lantaarn.
Het bestaat dus nog –
lucht zonder lichtvervuiling,
zoals het ooit was.
Wat is dit: heimwee?
Vluchten uit het hier en nu?
Terug naar vroeger?
Nee, ik denk van niet –
Eerder besef van schoonheid,
gevoel van geluk.
Het gaat met me mee
terug naar de Schellerdijk,
waar ook maar buiten.
Ook hier veel te zien –
vrijdagmiddag, heel dichtbij:
grote zaagbek, twee,
hij en zij samen.
En zondag, vroeg op de dijk:
acht puttertjes, wow!
Wel triest voor mijzelf –
zij tellen niet mee bij de
tuinvogeltelling …
Nelleke Eygenraam
Vorige blog:
Volgende blog:
